cem yılmaz çocukken

Konu: cem yılmaz çocukken C.tesi Şub. 07, 2009 12:34 pm

Cem Yılmaz Çocukken

Ben cocukken cok salaktim.

Edip Akbayram'in ismini Edi zannederdim. Yani o, benim icin "Edi Pakbayram"di.

Ablama, "Nasil olup da koca bir gunu canin sıkılmadan evde oturarak
geciriyorsun?" demistim. "Buyuyunceinsanin cani sokakta oynamak istemez
ki" cevabini vermisti. Uzunca bir sure buyuyup buyumedigimi anlamak
icin kendime, "Canin sokakta oynamayi istiyor mu?" diye sormustum.

Annem erkegin cinsel organini "pipi" kadininkini "kutu" olarak
tanimlamisti. O zamanlar TRT'de Cenk Koray'in sundugu "Tele Kutu" diye
bir yarisma vardi. Yarismacilar, "Hayir Cenk Bey. Ben kutumu acmak
istiyorum" deyince kosarak odadan kacardim.

Sabahlari kalktigimda aklimin hala yerinde olup olmadigini anlamak icin
2+2, 3+4 gibi toplama islemleri yapardim. Sonuclar dogru olunca da cok
sevinirdim.

Dedemle parka gittigimiz bir gun TRT'ciler cekim icin oradaydi. Beni
oynarken cektiler. Yayin gunu bizim aile jeneriginde gozuktugum cocuk
programini izlemek icin televizyon basina gecti.Kendimi ekranda
gorunce, "Beni niye parkta unuttunuuuz?" diye gozyaslarina bogulmustum.

"Geri vites" kavramim yoktu. Sofor, kolunu koltuga atip arkaya dogru bakinca araba otomatikman geri geri gidiyor zannederdim.

Benden buyuk kuzenlerim dondurmacilarin dondurma kulahlarinin sivri
kismiyla kulaklarini karistirdigini soylemisti. Inanmistim. Hala da
kulahlarin sivri kisimlarini yemem. cope atarim.

Babaannem bir gun gelirse sevdigim dizilerin olmadigi bir gun gelsin istiyordum.

Abimle Karaoglancilik oynardik. O Karaoglan olurdu, beni de Bizans
askeri yapardi. Sonra evire ceviredoverdi. cok muhim bir sey yaptigimi
sandigim icin canim yansa bile hic sesimi cikarmazdim.

Yesil ve siyah zeytinin ayri agaclarda yetistigini sanirdim.

Bulmacalardaki, "Annenin erkek kardesi" kismina dayimin bes harfli ismini sigdirmaya calisirdim.

Anaokulunda patates baskisi yapmayi ogrenmistik. O kadar hosuma
gitmisti ki, evde duvarlara, masa ortulerine filan basmistim.Ancak
sanat merakim annemin yeni aldigi beyaz etege patatesi yapistirmamla
son bulmustu.Hem gonlunu almak hem de el koydugu patateslerime kavusmak
icin dahiyane bir fikirle ogretmenimin yanina gittim. "Annem" yazisini
patatese oydurttum. Sevincle eve gelerek soyundum. Renkli boyalara
batirdigim patatesi vucudumun her tarafina bastim. Sonra da annemin
karsisina gectim. Beni o halde gorunce aglamaya baslamisti.

Madonna ile Maradona'yi kardes zannederdim. Kendi kendime, "Bunlarin
babasi ne sansli be. Bir cocugu futbolun krali,biri muzigin kralicesi"
derdim

Birinden ozur diledigim zaman Allah'in bana bir ozur verecegini
sanirdim. Sakat olacagimi dusunup hemen "diledigim ozru " geri alirdim.

Kurban Bayrami'nda toplanan derilerden ucak yapildigini sanirdim.
Ucaklarin dis yuzeyinin bu derilerle kaplandigi icin Turk Hava
Kurumu'nun topladigini dusunuyordum. Ucak kacirma filmlerinde silahla
ates edildiginde ya da bomba patladiginda, "Ayyy! Deri delindi!"
derdim.

"Gil" diye konusanlari fakir zannederdim.

Annem banyodan ciktiktan sonra babamin soyledigi, "Sihhatler olsun"
lafini "Saatler olsun" diye anlardim. Bunun da, "Banyoda amma cok
kaldin" gibi bir sey demek oldugunu sanip babamin anneme kizdigini
dusunurdum. Annemin buna karsin niye sadece, Sagol" dedigini merak
ederdim. "Ne kibar kadin, derdim.

Konu: Geri: cem yılmaz çocukken C.tesi Şub. 14, 2009 8:34 pm

SağoL bebeğimm

Konu: Geri: cem yılmaz çocukken C.tesi Şub. 21, 2009 5:56 pm